RubenVis

Ruben Vis

I am a Zionist

In mei 1976 werden er ronde witte speldjes verspreid. I am a Zionist met een blauwe davidster stond er op. Ik herinner me de speltjes nog goed. Het was de tijd dat de Verenigde Naties het Zionisme als racisme hadden bestempeld. Maar Zionisten waren er trots op Zionist te zijn. De VN heeft de resolutie later ingetrokken. Nu, bijna vijftig jaar later wordt Zionist-zijn je aangerekend. Het is een legaal lijkend scheldwoord voor Jood.

Ruben Vis

Zionisme = Jodendom en wie Zionisten in een kwaad daglicht stelt, bedoelt daar Joden mee. Joden, die de Bijbelse opdracht hebben om hun Jodendom zo goed mogelijk uit te oefenen.

De anti-zionistische spreekkoren schallen over de binnenpleinen van de Universiteit van Amsterdam en over de straten van onze hoofdstad. Het raakte me. Ik moest terugdenken aan m’n speldje: I am a Zionist. Dat bracht me ertoe nog eens te doorgronden wat het voor mij betekent, I am a Zionist, ik ben Zionist.

Iedere Jood is een Zionist
Theodor Herzl wordt beschouwd als de grondlegger van het Zionisme. Maar in wezen is Zionisme niet iets nieuws, iets dat pas met de negentiende eeuwer Herzl begon. De Tora, het heilige boek van de Joden, is de grondslag van het Zionisme. Volgens de rabbijnen telt de Tora 613 voorschriften. Sommige er van komen heel bekend voor: eer je vader en je moeder; houd de Sjabbatdag. Wanneer in het Bijbelboek Genesis Abraham de opdracht krijgt om zich te vestigen in het land dat later Erets Jisrael zal blijken te zijn, is dat ook een voorschrift. De vraag is echter of het een van de 613 voorschriften is, of dat de 613 voorschriften volgen op dit voorschrift. Gaat de verplichting zich te vestigen in het land der vaderen vooraf aan de 613 voorschriften die je dus daar in het land Israel moet vervullen, of is het er een van?

Het lijkt rabbinale muggenzifterij. Maar als je de voorschriften, de geboden en verboden, wil houden, hangt veel af van het antwoord. Welke van de 613 voorschriften gelden alleen binnen de grenzen van Israel of ook buiten Israel, en waar lopen die grenzen dan. Het zijn vragen.

Israel, the place to be
Het intrinsieke antwoord is hoe dan ook duidelijk: Israel is the place to be, voor iedere Jood, en daarmee is de verbondenheid van Zionisme aan Jodendom duidelijk. Jodendom is meer dan Zionisme, maar Zionisme maakt een onlosmakelijk onderdeel uit van het Jodendom. De wens om in Israel te wonen en er een Joods land van te maken, in vrijheid zodat we er onze 613 (of 612 als je bovenstaande goed leest) verplichtingen kunnen vervullen, is topprioriteit voor wie volgens het Jodendom wil leven.

Teruggrijpen op Zionsverlangen
Theodor Herzl zag om zich heen dat Joden in de grootst mogelijke misère leefden. Nee, niet in Nederland, maar wel in Oost-Europese landen en zelfs in het verlichte Frankrijk. Herzl werd zich bewust van de noodzaak voor Joden om hun Jodendom te kunnen beleven, en dus greep hij terug op het Zionsverlangen. Door eigen baas in eigen huis te zijn zou het Joodse volk kunnen overleven inclusief hun Joodse gedragingen. Van het Zionisme van Herzl maakt dus een territoriale zelfstandigheid onderdeel uit. Bij Herzl is het niet anders dan bij Abraham en de vraag of vestiging in het Joodse land vooraf gaat aan de 613.

Waar Zionisme regeert
Aan verkiezingen in de staat Israel doet ook de Arabische Eenheidslijst mee. Dat een deel van het oude Israel zich in het territorium bevindt waar nu de Palestijnse Autoriteit bestuurt, is zonneklaar. Zouden er verkiezingen worden gehouden in de PA-gebieden, dan is het even zonneklaar dat een Verenigde Joodse lijst daar geen deelnemer aan zou zijn; zou kúnnen zijn. Het bewijst dat waar Zionisme regeert Joden hun Jodendom ten volle kunnen beleven. Dat was het doel van het Zionisme van Herzl en dat is natuurlijk ook de opdracht aan Joden voor en na Herzl: Joods te leven en de Tora-voorschriften te vervullen.

Kwaadaardig
Tegenstanders van Israel schermen graag met Joden die tegen Israel, tegen het Zionisme, zouden zijn. Liefst met beelden van ogenschijnlijk heel vrome Joden. Het zouden de echte Joden zijn. Een domme redenering, maar meer dan dat, een kwaadwillige redenering. Deze er zo vroom-Joods uitziende clowns vormen een heel klein groepje binnen de vele miljoenen tellende Joodse wereldbevolking. In vrome centra worden ze geweerd uit synagogen en ze komen zelfs niet in aanmerking om op de Joodse begraafplaats te worden begraven; dan ga je wel heel ver.
Hen op te voeren als de echte Joden past in het straatje om Zionisme zwart te maken. Het is kwaadaardig. Zionisme = Jodendom en wie Zionisten in een kwaad daglicht stelt, bedoelt daar Joden mee. Joden, die de Bijbelse opdracht hebben om hun Jodendom zo goed mogelijk uit te oefenen. Dat moet, zo is nu eenmaal de opdracht, door je te houden aan de 613 voorschriften.

Achterstandspositie
In Israel wonen is volgens de ene opvatting een premisse, volgens de andere opvatting in ieder geval een van die 613 voorschriften. Een aantal van deze voorschriften kan alleen in het Joodse land worden uitgevoerd, ze zijn verbonden met bijvoorbeeld de landbouwvoorschriften die alleen in Israel gelden. Buiten Israel wonend bevind je je dus automatisch in een achterstandspositie ten opzichte van de in Israel woonachtige Joden. Tenminste … als de regering van dat land je daartoe in de gelegenheid stelt. Zie de Chanoeka-episode. Joden woonden weliswaar in het Joodse land maar mochten van hun overheersers bepaalde Tora-voorschriften niet meer vervullen.

De beste garantie
In de tijd van Theodor Herzl was het in zijn contreien al niet mogelijk om als Jood veilig te leven, laat staan je te concentreren op het zich houden aan de Joodse voorschriften. Wie zich een voorstelling probeert te maken van de mogelijkheid tot een Verenigde Joodse Lijst in de Palestijnse Autoriteit-gebieden, realiseert zich dat een Joodse staat in het Joodse land de beste garantie aan de Jood biedt om zijn 613 doelstellingen te halen.